Comple[x]city

final

Το ερώτημα που τέθηκε κατά την εκπόνησης αυτής της εργασίας, στράφηκε γύρω  από την κατανόηση των χωρικών σχέσεων του δημόσιου και ιδιωτικού χώρου στις διάφορες εκφάνσεις της αστικής κατοίκησης και ζωής.

Κατά την επίλυση, ήρθαν στην επιφάνεια ερωτήματα που αφορούν την συμπεριφορά του πληθυσμού που απαρτίζει τις σύγχρονες πόλεις, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.

Η αφετηρία της προσέγγισης, δόθηκε μέσω της μελέτης  των οργανικών πόλεων, όπως ορίζονται μέσω των εννοιών της πολυπλοκότητας και των αναδυόμενων συστημάτων.  Η μελέτη αυτή προσέφερε ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις για την σημασία της αλληλεπίδρασης των διαφορετικών χωρικών σχέσεων που εντοπίζονται στον αστικό ιστό.

Μέσω των παρατηρήσεων  αυτών, ορίστηκε ο τρόπος με τον οποίο χειριστήκαμε χωρικά την ζητούμενη περιοχή. Βασική επιδίωξη όπως αναφέρθηκε ήταν ο σχεδιασμός ενός χωρικού συστήματος, ικανό να ισορροπεί, να αυτονομείται και να εξελίσσεται. Ο πειραματισμός επικεντρώθηκε γύρω από την κατανομή των χρήσεων με στόχο την επανάληψη, την αποφυγή ζωνών και την συνεχή αλληλεπίδραση, χωρίς την όμως την αποδυνάμωση τους. Η ανάγνωση των υπαρχόντων χρήσεων και κινήσεων σε συνάρτηση με τις συνθήκες που ορίστηκαν για την επίτευξη της επιτυχημένης λειτουργικά οργανικής πόλης, οδήγησαν στον σχεδιασμό της γενικότερης κάτοψης, στην οποία και αποτυπώνονται οι γενικότερες προσεγγίσεις και αποφάσεις. Στο επόμενο στάδιο, περνώντας σε μεγαλύτερη κλίμακα, μεταφερόμαστε από τις γενικότερες διαγραμματικές προσεγγίσεις, στον σχεδιασμό του χώρου, μέσω του οποίου οι γενικότερες θεωρήσεις θα αποκτήσουν συγκεκριμένη υλική υπόσταση.

Στο τελικό project, εφαρμόστηκε η τυπολογία, η οποία χρησιμοποιείται κατά την «συνάντηση» των διαφορετικών χρήσεων – χώρων, στις ακόλουθες περιπτώσεις: α) κατοικία – δημόσιος δομημένος χώρος β) κατοικία – φυσικός αδόμητος χώρος και γ) δημόσιος δομημένος χώρος – φυσικός αδόμητος χώρος. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, ικανό να συντηρήσει την έννοια των συνεχών αλληλεπιδράσεων. Όσον αφορά το οδικό δίκτυο, ακολουθείται η λογική των κεντρικών αρτηριών που διατρέχουν την περιοχή σε επιλεγμένα σημεία, ενώ  μικρότερες συλλεκτήριες εξυπηρετούν την υπόλοιπη περιοχή, διαμορφώνοντας ένα πυκνό δίκτυο, που εξαπλώνεται οργανικά. Η κατοικία διαμορφώνεται με τέτοιον τρόπο, ώστε να παραμένει σε συνεχή επαφή με το εξωτερικό της, αλλά και να διατηρεί την ικανότητα της να εμπλέκεται με τις υπόλοιπες χρήσεις. Στην ίδια λογική είναι και η διαμόρφωση του ελεύθερου αδόμητου χώρου, ο οποίος «πλάθεται» έτσι ώστε να αποκτήσει ευελιξία και να συνδιαλαγεί σε πολλαπλά επίπεδα με τις υπόλοιπες χρήσεις.

περιοχή Ε_τυπολογίες